Mund t’ju duket e pabesueshme, por në Romën e Lashtë, djerra e gladiatorëve ishte një nga produktet më të kërkuara të tregut.
Po, e lexuat drejt. Gratë e pasura romake blinin shishka me djersë dhe papastërti të marra nga trupat e luftëtarëve të famshëm dhe e përdornin si krem fytyre apo parfum ekskluziv.

Luks… me aromë gjaku dhe lavdie

Këta burra që derdhnin gjak në arena për nderin e Romës, u kthyen në “influencerët” e kohës — idhuj që adhuruesit e pasur kërkonin t’i “merrnin me vete” në mënyrën më të çuditshme të mundshme.
Djersa e gladiatorëve, e mbledhur pas dueleve me një mjet të quajtur strigil, ruhej në shishe të vogla qelqi dhe shitej me çmime të larta.
Ajo përzihej me vajra aromatikë dhe përdorej si trajtues bukurie, me bindjen se fuqia, pasioni dhe energjia e luftëtarëve mund të “kalonin” te lëkura e grave që e përdornin.

Tregu më “i nxehtë” i Romës

Në tregjet e Romës, djersa dhe gjaku i gladiatorëve ishin më të vlefshëm se ari.
Edhe yndyra e kafshëve që luftonin në arenë përdorej për balsame dhe trajtime, ndërsa gjakun njerëzor disa e shihnin si afrodiziak apo “ilaç” për pjellori.

Një zakon i frikshëm i asaj kohe:
Në natën e dasmës, nusja e re përgatiste flokët me një shpatë të zhytur në gjakun e një gladiatori të vdekur, si simbol i forcës dhe fatit të mirë në martesë.

Bukuria, besëtytnia dhe absurditeti njerëzor

Në një shoqëri ku fuqia trupore barazohej me hyjninë, çdo gjurmë nga gladiatorët – qoftë djersë, qoftë gjak – shihej si eliksir magjik.
Por kjo tregon edhe diçka më të thellë:
në çdo epokë, njerëzimi ka qenë gati të bëjë gjithçka për të kapur një copëz nga “perfeksioni” i idhujve të tij.