Italia ka hedhur një hap të rëndësishëm drejt miratimit të kastrimit kimik për autorët e përdhunimeve dhe pedofilisë, duke ndezur një debat të gjerë politik dhe shoqëror. Qeveria e drejtuar nga kryeministrja Giorgia Meloni e ka përfshirë këtë masë në strategjinë e saj për të forcuar dënimet dhe kontrollin mbi krimet seksuale.

Parlamenti italian ka votuar së fundmi për ngritjen e një komiteti që do të hartojë ligjin përkatës. Sipas planit, autorëve të këtyre krimeve do t’u ofrohet një trajtim me bllokues hormonal — i prezantuar si “vullnetar dhe i kthyeshëm” — në këmbim të uljes së dënimit. Kjo praktikë është tashmë në fuqi në disa vende të Evropës Lindore, si Polonia, si dhe në disa shtete të SHBA-së.

Mbështetësit

Përkrahësit e kësaj mase theksojnë se kastrimi kimik mund të ulë rrezikun e përsëritjes së krimeve seksuale, duke e bërë shoqërinë më të sigurt. Sipas tyre, trajtimi ofron një alternativë ndaj burgosjes së gjatë dhe një instrument më efektiv për rehabilitimin.

Kundërshtitë

Nga ana tjetër, opozita, juristët dhe organizatat për të drejtat e njeriut e kanë cilësuar këtë hap si “ekstremist”, “çnjerëzor” dhe potencialisht në kundërshtim me Kushtetutën italiane. Kritikët argumentojnë se edhe pse paraqitet si vullnetar, presioni i reduktimit të dënimit mund ta bëjë vendimin e të dënuarve jo plotësisht të lirë. Po ashtu, shtrohen pyetje mbi pasojat afatgjata shëndetësore dhe mbi kufirin mes drejtësisë dhe ndëshkimit të tepërt.

Një balancë e vështirë

Debati në Itali ka nxjerrë në pah tensionin mes sigurisë publike, etikës mjekësore dhe të drejtave individuale. Për disa, masa shihet si domosdoshmëri për të mbrojtur viktimat e ardhshme; për të tjerët, përbën një precedent të rrezikshëm që mund të shkelë të drejtat themelore të njeriut.

Për momentin, komiteti parlamentar do të përgatisë tekstin përfundimtar të ligjit, i cili më pas do të shkojë për votim. Deri atëherë, Italia pritet të mbetet në qendër të një prej debateve më të nxehta evropiane mbi mënyrën se si shoqëritë trajtojnë krimet seksuale.